De Grand Griffon Vendéen was tegen het einde van de tweede wereldoorlog bijna uitgestorven in Frankrijk. Fokkers bliezen het nieuw leven in met de Anglo-Français en de Billie.

Het resultaat was een brak met een ruwe, warrelige bovenvacht en een dichte wollige ondervacht.

Hierdoor is hij bijzonder geschikt om in water te werken. Deze brak is zeer goed gebouwd, maar hij is de zeldzaamste Vendëen-brak en zijn toekomst is onzeker.